Het is al een hele tijd geleden dat ik nog eens blogde maar je kent het wel. Dit komt er tussen, en dan dat en dat. Maar ook: nu heb ik terug zin om te bloggen. Dus here we go!
De mythe van Methusalem (Jo Claes) ***
Dit boek las ik voor onze leesclub. Thrillers zijn niet echt mijn ding maar deze gaf ik toch drie sterren. Jo Claes was op de avond van de leesclub onze gast en dat was echt een meerwaarde voor het boek. Al bleef ik ook een beetje op mijn honger zitten. Toch werd het een zeer onderhoudend gesprek tussen de moderator en de auteur. We nodigen trouwens elk jaar één keer een auteur uit voor onze leesclub. Het boek blijft een aanrader voor wie van thrillers houdt.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Hoofdinspecteur Thomas Berg, werkzaam bij de politie van Leuven,
die in eerdere romans van de auteur optrad, wordt betrokken bij het
onderzoek naar twee raadselachtige moorden. Deze moorden, gecamoufleerd
als zelfmoorden, staan in verband met een ontdekking in een laboratorium
voor stamcelonderzoek: een middel om veroudering af te remmen. Het
hoofd van dit lab, Kostas Mamidakis, wordt op Kreta vermoord. Daarna
vindt journalist Andreas Kurver, die een onthullend artikel over deze
ontdekking wilde publiceren, op gewelddadige wijze de dood. Een
mysterieuze vrouw, die werkzaam was op dit laboratorium, staat in het
centrum van de belangstelling, hoewel er ook anderen voor verdenking in
aanmerking komen. Een oude foto speelt steeds een belangrijke rol bij
het speurwerk. Berg weet de zaak tot een goed einde te brengen, maar hij
blijft ontgoocheld en met vele vragen achter. Deze detectiveroman is
spannend en geeft iets meer dan gebruikelijk is in dit genre. De lezer
wordt ook geconfronteerd met medisch-ethische vragen, mythologische
figuren, bijbelverhalen en opera's. Om deze reden is de uitgave vooral
bestemd voor de iets meer geavanceerde lezer van dit genre.
Wat alleen wij horen (Saskia De Coster) ***
Ik ben al jaren fan van De Coster maar deze roman stelt mij lichtjes teleur. Het begon veelbelovend maar halverwege zakte mijn aandacht toch naar een dieptepuntje. Misschien omdat ik na 'Wij en ik' enorm veel van haar verwachtte? Daarom dus: drie sterren en geen vier. Vijf sterren geef ik zelden.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
De bewoners van een flat met veertig huurappartementen aan de rand
van een grote stad krijgen op een dag te horen dat het gebouw binnen
een halfjaar gesloopt zal worden. De verteller belicht uitvoerig welke
effecten die beslissing heeft op het leven van de vijf belangrijkste
personages: George (bereisd en licht dementerend), Melanie (gescheiden
radiopresentatrice), Claus (fantasierijk zoontje van Melanie), Anton
(vrijgezelle bewaker in een supermarkt en conciërge van het flatgebouw)
en Erin (zus van Anton en succesvol schrijfster). Het wel en wee van de
talrijke andere personages komt slechts summier aan bod. De
‘microwereld’ van de flatbewoners is een afspiegeling van de ‘grote’
wereld, waarin ook van alles niet deugt of misgaat en mensen ook vaak
nogal gelaten reageren op veranderingen en ingrijpende gebeurtenissen.
Het verhaal - waarin werkelijkheid en verbeelding, het komische en het
serieuze elkaar afwisselen - heeft een originele en heldere structuur,
is sterk scenisch van opbouw en geschreven in een virtuoze (maar niet
geheel vlekkeloze) taal vol verrassende beelden. Een sprankelende roman
over de manieren waarop mensen omgaan met veranderingen en over elkaar
kruisende levens. Een boek dat veel lezers zal boeien!
Hard hart (Ish Hait Hamou) **
Het verhaal op zich heeft wel iets maar wat ik mis is 'taal', mooie beeldende taal. Niet echt een aanrader ...
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Debuutroman van de 26-jarige Belg, vooral bekend als hiphopdanser,
choreograaf en jurylid van het tv-programma 'So you think you can
dance'. In een interview zegt hij dat voor hem schrijven even belangrijk
is als dansen. Met dit boek heeft hij dat trachten te bewijzen. In
België beleefde het boek al drie drukken in één maand tijd. Het is een
romantisch liefdesverhaal met een zwart randje. De ik-verteller, Tom
MacLeigh, verruilt zijn liefdeloze ouderlijk huis voor een
studentenbestaan in Boston. Daar raakt hij in de ban van de mooie
Rachelle, maar hij is te verlegen om er iets mee te doen. Als het happy
end nadert, blijkt alles toch anders in elkaar te zitten dan de argeloze
lezer dacht… De plot is aardig bedacht, hoewel niet écht origineel,
maar de uitwerking laat wel te wensen over. De personages gaan niet echt
leven, de omgeving evenmin. Als het verhaal zich afgespeeld had in
Leuven in plaats van in Boston, had dat niets uitgemaakt. Kortom, een
goed bedoelde, maar nog onrijpe roman van een jonge auteur.
Saskia De Coster ligt hier ook. Ik ben eens benieuwd
BeantwoordenVerwijderenLaat weten wat je ervan vond!
Verwijderen